Druk met vertrekken!

Op weg naar het zuiden …..

Eindelijk is het zo ver! We kunnen zuidwaarts rijden en daarmee beginnen aan onze reis naar Marokko, Portugal en Spanje met onze 4×4-camper. Zoals al eerder beschreven moesten we wachten op de verzekeringspapieren en moesten de laatste dingen aan de auto nog worden gedaan. Maar nu lijkt alles oké en zijn we op weg. Via onze vrienden Peter en Tilly in Zeeland rijden we soepel door de Ardennen. De auto weegt 3000 kilo en dat vraagt nogal wat brandstof. Als we netjes en rustig rijden halen we een gemiddeld verbruik van 1 op 8,5.

De stemming zit er goed in, totdat opeens het stuur hevig begint de schokken. Dit lijkt een probleem met de stuurdemper en we rijden voorzichtig verder. Tot overmaat van ramp komen we 100 km voor Grenoble in een sneeuwbui terecht. De sneeuw blijft in zulke grote hoeveelheden liggen dat de snelweg wordt afgezet. Via de provinciale wegen rijden we verder, want we willen het liefst overnachten in Baron. De auto heeft volop grip dankzij de 4×4 aandrijving en dat is precies wat andere auto’s ontberen. Voortdurend zien we auto’s vastgelopen op de heuvelachtige weg, ze liggen in de greppel, of hangen tegen de vangrails aan.

Als we weer proberen de snelweg op te gaan, wordt het ons duidelijk dat we Baron niet meer gaan halen. De snelweg blijft afgesloten en zodoende maken we in de Isère vlak bij het plaatsje Voiron het eerste bivak in onze 4×4-camper, in de sneeuw!

We slapen heerlijk en warm. De volgende ochtend hebben we in een mum van tijd het dak weer ingeklapt en zijn we klaar voor het voortzetten van de reis. De wegen zijn weer redelijk schoon en we rijden naar Baron. Daar ligt geen sneeuw, maar het is fris koud met veel zon. We regelen meteen de reparatie aan de stuurdemper. Over een paar dagen kan hij in Laragne-Monteglin bij een 4×4-specialist worden gemonteerd.

Nog steeds in Baron …..

We verrichten de laatste klusjes aan de camper en pakken hem in. De buurman komt even geïnteresseerd kijken en zegt goedkeurend: “C’est une bonne machine, hein?” We hadden goede hoop dat met het vervangen van de stuurdemper het probleem van het trillende stuur was verholpen, maar dat blijkt niet helemaal zo te zijn. Het stuur trilt weliswaar minder, maar toen de monteur een proefrit ging maken, kwam de klacht toch weer boven drijven. Na verder onderzoek in de garage werd speling gevonden in de rubbers van de stuurstang en de ‘tirants de pont’, dat zijn de stangen die de vooras stabiliseren aan het chassis. De onderdelen moeten worden besteld en alles kan op z’n vroegst 20 of 21 februari worden gemonteerd. Gelukkig valt dit onder de garantie van Autoconnections en we zijn erg blij met hun service.

Dinsdag gaan we op de thee bij onze Engelse vrienden in Chauvac en we lopen meteen langs de burgemeester om te overleggen over een carport voor onze camper. We weten namelijk niet of we hiervoor een bouwvergunning moeten aanvragen. Ja, dit soort zaken regel je in Frankrijk met de burgemeester tijdens zijn wekelijkse spreekuur.

Doordat de reparaties op zich laten wachten, wordt de tijd steeds krapper om helemaal naar Marokko te gaan rijden. Ina moet namelijk medio april in Groningen onder het mes vanwege een ‘carpaal tunnel syndroom’. Google maar even wat dat is. We besluiten daarom om dit jaar niet naar Marokko te gaan. Het blijft hier voorlopig zeer zonnig, windstil en met een temperatuur van 10 graden is het prima uit te houden op het zuidterras. Misschien gaan we nog een uitstapje maken naar Spanje en/of Portugal. We zullen zien. Duidelijk is dat we druk zijn met vertrekken!

Tot een volgend blogbericht.