Vooraf
Op 12 november gaat om 04.00 uur onze wekker af. We pakken snel onze spulletjes bij elkaar en verlaten in het donker de AirBnB in Igoumenitsa. De staking van de Grieken is voorbij en dus gaat de ferry met ons erop naar Brindisi in Zuid-Italië. We betaalden € 95,- voor een enkele reis, 1 auto en 2 personen. Zeer goedkoop voor een oversteek van 9 uur. Bij de haven wordt tegen Ina gezegd dat ze haar paspoort moet pakken en naar de terminal moet gaan, want zij moet blijkbaar als ‘losse passagier’ mee. Jeroen moet met de Dinky Toy alleen de ferry op. Ina stapt dus uit en Jeroen rijdt door naar het poortje waar naar ons ticket en paspoort wordt gevraagd en Jeroen geeft het aan de nors kijkende beambte. “This is no ticket! Where is your ticket?”, vraagt de man. Jeroen is wat in verwarring en zegt dat dit het ticket is wat we van het bookingskantoor hebben gekregen. Op hoge toon zegt de man: “I work here 9 years and I never saw a ticket like that! Where is your wife?” Tja, die moest uitstappen met haar paspoort. Nu ontploft de man en schreeuwt: “Find your wife, get your ticket and go out the line now!” Jeroen draait beduusd de auto en rijdt terug naar de terminal. Daar treffen we elkaar weer en regelen aan de balie de tickets, want we bleken alleen een reservering te hebben. We hebben al heel vaak met ferries gereisd en in elke haven gaat het anders. We proberen er maar rustig onder te blijven, want het lost zich uiteindelijk altijd op. Nu gaat alles soepel en Jeroen laat zich nog maar eens afbekken door de beambte die ook nog in de auto wil kijken. De boot blijkt niet schoongemaakt, waarschijnlijk vanwege de staking en al gauw is het spoelwater op in de toiletten. Het wordt meteen een beestenbende, want de toiletten liggen vol met ontlasting. Halverwege de overtocht worden zelfs de toiletten afgesloten.
Lecce
We rijden door een vlak, saai landschap en dat is na het bergachtige Griekenland wel even wennen. Eerst gaan we de oude stad Lecce bekijken dat in de hak van de laars ligt. Op onze vouwfietsjes slalommen we tussen de voetgangers door over marmeren tegels. Paleizen en kerken wisselen elkaar in hoog tempo af, allemaal in die prachtige goudgele tint van oud zandsteen. We vinden het zo mooi dat we de volgende dag weer gaan. ’s Avonds gaan Italianen met het gezin en/of vrienden paraderen over een promenade, pleinen of wat dan ook. Dat doen ze in heel Italië en dus ook in Lecce. Opvallend is het hoe chic de Italianen zich kleden, een enorm verschil met de Grieken. Dat zie je ook terug in de kledingwinkels en Ina koopt prompt een nieuwe broek met modieuze wijde pijpen waar hoge hakken onder moeten.
Calabrië
De provincie Calabrië is de ‘voorvoet’ van de laars en is wèl bergachtig. Vooral de westkust is spectaculair met steile kliffen waar kleine dorpjes tegenaan liggen. In het binnenland zijn ook veel dorpjes. Het is opvallend groen als je bedenkt dat het hier zomers snikheet is. In twee dagen doorkruisen we het Nationaal Park Sila en zijn daarna bijna duizelig van de ontelbare haarspeldbochten. We hebben overnachtingen in Rossano, Tiriolo en Scilla. Op de bivakplek in Tiriolo ontmoeten we Ginny en Terry, een Engels echtpaar dat in Spanje huisjes verhuurt, in de buurt van Granada. We drinken samen koffie met gebak, wisselen onze gegevens uit en wellicht gaan we bij ze langs ergens in het voorjaar.
In Scilla staan we op een klif. Rechts hebben we uitzicht op het prachtig gelegen dorpje aan de baai, links kijken we naar Sicilië en rechtvooruit zien we de Stromboli met een rookpluimpje.
Morgen steken we over naar Sicilië en we houden daarbij de buienrader scherp in het oog. Het weer is ons wat tegengevallen, terwijl het hier redelijk normaal is. Door het warme zeewater en de koude lucht die erover heen blaast, ontstaan er namelijk veel regenbuien. Goed voor de natuur, minder leuk voor ons.
Wat staat op de weblog?
We hebben de laatste foto’ s en een video van het Pindosgebergte in Griekenland op de weblog geplaatst. Tevens staan de eerste foto’ s van Italië erop, namelijk van Lecce en het gebied Sila.
Veel kijkplezier gewenst en tot een volgend blogbericht vanuit Sicilië.
4x4NOMADS 
Hallo Ina en Jeroen, bedankt voor het delen van jullie belevenissen. Het is mooi om op deze mooie manier een stukje van bijzondere plekken te verkennen. Wij zijn net terug van onze reis door de Extremadura. We hadden fantastisch weer en hebben mooie plaatsen aangedaan. We waren onder de indruk van wat er bijvoorbeeld van de Romeinse tijd bewaard is gebleven. Dat hebben we kunnen zien aan de de soms goed geconserveerde delen van arena’s en theaters. Ook de aquaducten waren fantastisch om te bekijken. Indrukwekkend van bouw en dan vooral te bedenken dat er geen enkel stukje mechanisch hulpstuk in die tijd voorhanden was. Enfin, ik heb een rapportage van onze reis gemaakt en bij een volgende ontmoeting kunnen we die laten zien. Genoeg gepraat over onze Spanje-reis. We wensen jullie veel mooie plekjes toe en bijzondere ontmoetingen. Dat maakt reizen zo bijzonder. Het ga jullie goed. Groeten van ons, Leny en John
LikeGeliked door 1 persoon