Leuker kunnen we het niet maken….

Op zoek naar de zon

Begin februari slaat het weer om in Frankrijk. Wekenlang hebben we in Baron geprofiteerd van buitengewoon warme dagen en we vertoefden de meeste tijd op het terras, soms zelfs verkoeling zoekend in de schaduw!. Veel haast hadden we dan ook niet om op pad te gaan met de camper. Maar nu het duidelijk kouder is, met de gebruikelijke nachtvorst, willen we zo snel mogelijk weer in een behaaglijk zonnetje kunnen zitten. We pakken de camper dus in en rijden richting Spanje via Carcassonne. In plaats van er weer langs te rijden, zoals we tot nu toe altijd hebben gedaan, gaan we nu het gefortificeerde stadje bezoeken. De Middeleeuwen dalen op je neer als je door de stad loopt. Leuk hoor.

De oversteek over de Pyreneeën is prachtig en het is zeer prettig dat de Toy geen enkel probleem heeft met de stijgingspercentages. Na een mooie dagtocht overnachten we in het bergdorpje La Nou in Catalonië. Dit plekje hebben we gevonden via de app park4night. Deze app (en andere) geeft talloze plekken aan waar je mag  parkeren en overnachten, maar je mag geen ‘kampeergedrag’ vertonen. Dus geen tafel en stoelen buiten zetten, geen luifel uit en zeker geen was aan de waslijn. De reviews van eerdere camperaars schetsen een beeld wat je op de plek kunt verwachten. De komende tijd maken we zo veel mogelijk gebruik van deze gratis plaatsen. Het is elke keer toch weer een verrassing wat je aantreft. Soms keuren we een plek af en soms zijn we zo blij met een plek dat we er meerdere nachten blijven staan. Bijvoorbeeld die plek ten zuiden van Cullera, achter een duin en vlak aan zee. Behalve een paar lokale vissers waren we er nagenoeg alleen. We hebben een paar heerlijke stranddagen en zeggen tegen elkaar: ”Leuker dan dit kunnen we het niet maken….”

Kleine stedentrip

We maken de ‘Fallas’ mee in Cullera. Dit is het jaarlijkse straatfeest in de regio Valencia. De verschillende wijken maken praalwagens en grote beelden van piepschuim en papier-maché. Elke avond is er knalvuurwerk. Mannen, vrouwen en kinderen lopen in feestelijke klederdracht en op de laatste dag, San José 19 maart, worden alle beelden in de wijken verbrand. Men noemt dit de Cremá en is als symbool voor het achterlaten van de negatieve gebeurtenissen in het afgelopen jaar. Nu kan het voorjaar schoon beginnen. De prachtige metershoge beelden in Disney-style fikken door het piepschuim en papier als een gek en zetten de stad in een verstikkende walm en neerdwarrelend as. Een fraai schoon begin…. De brandweer bespuit de afgedekte huizen en houdt de vlammenzee onder controle.

Wanneer de Fallas voorbij is, kunnen we naar Valencia. De stad wordt tijdens deze gebeurtenis namelijk overspoeld met toeristen. Nu fietsen we op ons gemak door het moderne park en de oude binnenstad. We genieten van deze stedentrip en zien de resten van Las Fallas op de pleinen, zoals de bloemenoffers op de Plaza de la Reina.

Achterland van Aragòn en Catalunya

De weersverwachting is leidend voor onze route en zodoende trekken we door het achterland van Valencia via kleine wegen naar het noordelijk gelegen Catalonië. Het landschap is bergachtig, met smalle dalen en veel stuwmeren en we bezoeken enkele oude Middeleeuwse stadjes zoals Morella en San Pau. Net als we weer tegen elkaar willen zeggen dat we het niet leuker kunnen maken, krijgen we een bericht door van de belastingdienst over de motorrijtuigenbelasting. We hebben eerder het campertarief aangevraagd, maar dat hebben ze afgewezen omdat onze camper niet aan de gestelde eisen zou voldoen. We schrikken ons rot, zijn stomverbaasd en nemen meteen contact op met Autoconnections. Ook zij begrijpen er niets van, want er waren nooit eerder problemen. Dus tekenen we bezwaar aan en Autoconnections gaat in gesprek met de belastingdienst.

Weer in Nederland

Op 10 april wordt Ina geholpen aan haar Carpale Tunnel Syndroom en dus zijn we weer even in Gieterveen in ’t Gietertje. De ingreep verloopt vlot en Ina herstelt voorspoedig. Alleen met tillen moet ze echt oppassen. Intussen hebben we nog steeds geen ontvangstbevestiging van ons bezwaarschrift van de belastingdienst ontvangen. Dus maar eens bellen en het antwoord van de dame is doodleuk: “We hebben niets van u ontvangen en ja, inmiddels is de bezwaartermijn wel verstreken. U moet uw bezwaar nog een keer opsturen, maar omdat de bezwaartermijn is verlopen zult u niet ontvankelijk worden verklaard. Inhoudelijk wordt uw bezwaar wel behandeld, maar als u in het ongelijk wordt gesteld, moet u het voor de rechter brengen om wel ontvankelijk te worden verklaard, maar de bezwaartermijn is verstreken, dus… uh…tja….”

Leuker kunnen we het niet maken! Wordt ongetwijfeld vervolgd.

Eind april vertrekken we weer naar Baron, omdat de verhuur daar begint. We verheugen ons op de lange periode die we daar zullen zijn. Waarschijnlijk komen we in november weer naar Nederland, want dan moet Ina voor haar 2^e hand onder het mes. Maar eerst leven als God in Zuid-Frankrijk!

 

Tot een volgend blogbericht.